باید قبول کنیم
که روزی بخاطر هیچ کدام از کارهایی که الان محدودیم شکر نکردیم ، حتی توجهی هم نداشتیم
در کنار هم شانه به شانه قدم زدیم ، خندیدیم و دست در دست هم گره کردیم و حال خوبمان شکر نکردیم
وسپس محکوم به سایه به سایه راه رفتن و فقط نگاه کردن به یکدیگریم البته این تا قبل از آن بود که حتی شکر همین جریان را هم به جا آوریم و فقط گله کردیم که مگر میشود کار و زندگی را تعطیل کرد
و حال تصویر هم را از پشت قاب و صدایی که دلتنگی را فریاد میزند
نکند که به بدتر ازین خودمان را دچار کنیم
خداوندا تو را سپاس بخاطر حضور تک تک عزیزانم از پشت همین قاب مجازی و تو را سپاس بخاطر توجهی که به من و جهان من داشتی که هر چیز در قدرت توست
درباره این سایت